Op pad gestuurd voor suikervrije jenever

Als klein meisje liep ik al met mijn vader tussen de rollen kabels en andere technische materialen. Ook later gingen mijn broer en ik nog regelmatig mee naar de groothandel waar hij werkte. Mijn broer vond het altijd geweldig en wilde niets liever dan ook in de techniek werken. Ik dacht alleen maar: ‘Dit is niets voor mij’. En dat heb ik nog jaren gedacht…

De omslag kwam toen mijn vader voor zichzelf begon en er voor TGH van Triest een website en ander marketingmateriaal moest komen. Ik vond vormgeving en marketing heel leuk – ik heb er ook wat cursussen in gevolgd – en werd dus gevraagd om hieraan mee te werken. Toen ontdekte ik dat werken in de technische wereld, in een mannen­­cultuur, juist heel erg bij mij past.

De onderlinge grapjes, de directheid en de gezelligheid: de sfeer in onze branche voelt als een avondje in de dorpskroeg. Die vergelijking maak ik niet zomaar. Ik heb jaren in het stamcafé bij ons in het dorp gewerkt. En waar jij als installateur misschien wel eens een jonge monteur in het magazijn hebt laten zoeken naar materialen die niet bestaan, als grapje natuurlijk, ben ik een keer op pad gestuurd voor suikervrije jenever. En nee, dat bestaat uiteraard ook niet… De kroeggangers hadden de grootste lol en ik ook.

Sinds die eerste website van TGH van Triest zijn we een aantal jaar verder. In die tijd heb ik klantreizen, fabrieksbezoeken, relatiedagen en trainingen georganiseerd. Ook heb ik een tijdje op de binnendienst gewerkt, om productkennis op te doen. En inmiddels werk ik alweer een jaar of vijf als accountmanager in het familiebedrijf. Ik heb altijd hele leuke gesprekken met ondernemers, projectleiders en inkopers. Het is een goede afwisseling tussen zakelijk en persoonlijk – we hebben het nooit alleen maar over kabels of schakelmateriaal.
En wat ook opvalt: relaties beginnen tegen mij bijna altijd over hun gezin. Dan hoor ik later wel eens: “Ik heb nog niet eerder aan een zakelijke relatie vertelt in welke groep mijn kinderen op de basisschool zitten…”

Voor mij voelt werken in deze branche dus als een warm bad, maar ik ken ook andere verhalen. Zo werd een tijd geleden een klant van ons ziek. Direct nam zijn vrouw al zijn werk over. Ze ging met leveranciers om tafel, dook in openstaande projecten, regelde de financiën en stuurde de monteurs aan. Inmiddels is haar man gelukkig weer hersteld, maar zij is in het bedrijf blijven werken: ze doet met veel plezier de inkoop. En nu komt het. Leveranciers die weten dat zij nu de inkoop doet, bellen toch haar man. Het is zelfs voorgekomen dat ze haar aan de lijn hadden, haar afwimpelden en vervolgens haar man op zijn 06-nummer belden. Zijn antwoord kun je wel raden: “Daar moet je mijn vrouw voor hebben.”

Vanuit mijn positieve ervaring raad ik dames aan om júist lekker tussen de mannen aan de slag te gaan. Het is aan jou om iedere vrouw die je in onze branche tegenkomt zo’n zelfde positieve werkervaring te geven.